Dosłownie przed chwilą – ledwie dwa miesiące temu – w rozmowach komentowaliśmy wakacyjne wrażenia, a tu już minęły dwa miesiące bardzo intensywnej pracy i jesteśmy dwa dni przed Świętem Zmarłych.
Cały czas piękna pogoda, sprzyjająca budowaniu, choć już dziś synoptycy straszą nas znacznie gorszymi prognozami. Nie przypominam sobie tak bogatego w wydarzenia okresu, jak tegoroczny wrzesień i październik – bogactwo konferencji związanych z dekarbonizacją budownictwa, budowa betonowych nawierzchni drogowych, jubileusz 200-lecia patentu na cement portlandzki, start przygotowań do przyszłorocznych Dni Betonu, to tylko kilka ważniejszych elementów tego wrześniowo-październikowego „pakietu”. 
O wszystkich tych sprawach piszemy na łamach kolejnego numeru naszego kwartalnika.
Tradycyjnie, zaczynam od sytuacji biznesowej. Po poważnym, około 12-procentowym spadku zapotrzebowania na cement w roku 2023, zauważamy niewielkie, około 3-procentowe, „odbicie” w roku bieżącym. To wyraźnie poniżej prognoz, które jeszcze w połowie roku prezentował nasz ekspert Marcin Peterlik. Również oczekiwania dotyczące roku 2025 wydają się być znacznie ostrożniejsze niż kilka miesięcy temu. Nie narzekamy jednak, cieszymy się z tych kilkuprocentowych wzrostów, szczególnie gdy obserwujemy problemy gospodarki i budownictwa naszego zachodniego sąsiada. 
Gdy spokojnie popatrzymy na nasze działania w ostatnich kilkunastu miesiącach, to śmiało można powiedzieć, że koncentrują się one wokół słowa „dekarbonizacja”. Dla branży cementowo-betonowej, a właściwie dla całego budownictwa, dekarbonizacja staje się wyzwaniem, które zdecyduje o przyszłości całego europejskiego sektora budowlanego.
Zachęcam do rozpoczęcia dzisiejszej lektury BTA od obszernej rozmowy z prezesem Andrzejem Reclikiem, który od kilku lat prowadzi Cementownię Górażdże z Grupy Heidelberg Materials, największego producenta cementu w Europie. W tej rozmowie wyraźnie widać złożoność dzisiejszych problemów branży cementowej. Nie da się tego zawrzeć w jednym lub dwóch zdaniach, więc tym bardziej zapraszam do przeczytania pełnego tekstu. 
Proszę z uwagą spojrzeć na kilka innych tekstów, które przybliżają hasło dekarbonizacja. Dzisiaj m.in. teksty prof. Zbigniewa Giergicznego, autorów z Holcim Polska, relacja kolejnego świetnego seminarium, które kilka dni temu zorganizował CEMEX Polska, czy też relacja z budowy autostrady A2, gdzie wykorzystano cement o obniżonym śladzie węglowym.
Obserwując cały sektor cementowy, ale także betonowy, mogę powiedzieć, że coraz więcej wiemy jak ograniczać emisyjność w budowaniu, identyfikujemy ograniczenia i wyraźnie mówimy, gdzie potrzebujemy wsparcia. Nie poradzimy sobie np. z wychwytywaniem i magazynowaniem CO2 (technologia CCS) bez przyśpieszenia prac legislacyjnych oraz bez finansowego wsparcia krajowego lub europejskiego. 
Chcę jednak zakończyć ten wątek nutką optymizmu – wszędzie tam, gdzie są wyzwania, pojawiają się nowe szanse. Obserwując determinację całego sektora cementowo-betonowego jestem przekonany, że te szanse przeważą szalę. 
Można powiedzieć, że podobnie było z patentem J. Aspdina na cement portlandzki, o czym zajmująco pisze dzisiaj profesor Marek Gawlicki. Pojawiający się patent spowodował, że już w 1848 J. Louis Lambot przedstawił zasady zbrojenia betonu, a po kolejnych 20 latach pojawił się patent Josepha Moniera na produkcję zbrojonych betonowych donic kwiatowych. 
Wspomniałem już o autostradzie budowanej z cementu o obniżonym śladzie węglowym i mam nieodparte wrażenie, że powoli zmienia się klimat wokół nawierzchni betonowych na polskich drogach. Za chwilę będą budowane kolejne betonowe odcinki A2 i S6, a przedstawiciel GDDKiA mówi, że „o wyborze technologii betonowej zdecydowała efektywność finansowa”. Od lat apelujemy do największego polskiego inwestora (GDDKiA), aby o wyborze nawierzchni decydowały rzetelne analizy kosztów budowy i dalszego „życia” drogi. 
Rozpisałem się tak, że zostało niewiele miejsca na inne, także ważne, tematy.
Z pełnym przekonaniem zachęcam do zapoznania się z tradycyjnie merytorycznymi i pięknymi tekstami Pawła Pięciaka o architekturze. 
Zarówno rozmowa z Marcinem Mikosem i Jackiem Michalikiem wyróżnionymi w Konkursie Polski Cement w Architekturze, jak i prezentacja „Domu betonOwego”, laureata nagrody specjalnej w tym konkursie, to prawdziwa uczta dla ducha. Przypominam, że już tylko niecały rok (13-15 października 2025) pozostał do kolejnej Konferencji „Dni Betonu” w Wiśle. 
Życząc wielu miłych doznań, towarzyszących lekturze kolejnego numeru BTA, serdecznie pozdrawiam wszystkich naszych Czytelników.