Za oknem lipcowy żar, ale przecież ponad trzydzieści stopni w cieniu na południu Polski nikogo już nie zaskakuje. Bardziej zaskakiwały jeszcze mocniejsze upały, które dotknęły naszą część Europy na początku czerwca. Nie chciałbym oczywiście, aby mój „wstępniak” został zdominowany informacjami pogodowymi, ale ostatnie dane o rekordach temperaturowych we Francji (ponad 42°C), czy też wczorajsze 38,7°C w Cambridge wskazują, że zmiany klimatyczne wyraźnie przyspieszają. Musimy liczyć się z anomaliami pogodowymi, z dużą intensywnością występowania różnych zjawisk, a także musimy nauczyć się, jak w maksymalny sposób ograniczać ich skutki. To niestety ta łatwiejsza część problemu, polegająca w pewnym sensie na przygotowaniu się do życia „tu i teraz” w pogarszających się warunkach klimatycznych. Zasadnicze wyzwanie dla naszej cywilizacji brzmi dzisiaj jednak zdecydowanie poważniej – musimy zrobić wszystko, aby globalnie przeciwdziałać ocieplaniu klimatu. Podkreślam słowo „globalnie”, gdyż taki charakter muszą mieć te działania. Nie wystarczą nawet najambitniejsze plany i rzeczywiste działania samej Europy, tutaj potrzebne jest zaangażowanie wszystkich największych światowych gospodarek oraz możliwie szybka edukacja społeczeństwa w budowaniu świadomości wspólnej odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego, za respektowanie zasad zrównoważonego rozwoju.