W ciągu 23 lat redagowania kwartalnika „Budownictwo, Technologie, Architektura” nie miałem porównywalnych dylematów w momencie siadania do napisania „wstępniaka”. Pozornie, gdy choćby tylko bardzo pobieżnie przejrzycie Państwo zawartość naszego pisma, zauważycie całą masę bardzo pozytywnych akcentów. Polskie budownictwo ma się całkiem dobrze, prognozy dla branży cementowej równie dobre, budujące się drogi (w tym betonowe), przejście do nowoczesnej prefabrykacji betonowej, rozwijający się sektor domieszek chemicznych, przykłady pięknej architektury betonowej, to mocne fundamenty w budowaniu optymistycznych scenariuszy. Trudno jednak o niczym niezmącony optymizm bardzo wczesnym rankiem w Dzień Zaduszny.
Sytuacja zdrowotna i społeczna zmienia się bardzo dynamicznie i to wzbudza najwięcej obaw. Jesienią wirus uderzył ze zwielokrotnioną siłą i należy tylko mieć nadzieję, że zdołamy zapanować nad pandemią, minimalizując straty społeczne i gospodarcze. To zresztą dotyczy całej Europy, gdyż ostatnie informacje wskazują w wielu przypadkach na powrót do praktycznie całkowitego lockdownu.