Pierwszych sześć miesięcy roku 2008 za nami, a więc czas na pełniejszą ocenę tego, co było, i większa jasność w ocenie najbliższej przyszłości. Cieszy niewątpliwie fakt, że pomimo nieciekawych sygnałów zewnętrznych nasza gospodarka trzyma się nieźle. Realne wydaje się utrzymanie dobrego tempa wzrostu PKB, złoty mocny jak nigdy, EURO 2012 w Polsce jednak realne, a bezrobocie przestało straszyć. Są oczywiście cienie na tym obrazie ? giełda szuka dna, kredyty coraz droższe, zwyżkująca inflacja, brak fachowców, szczególnie w budownictwie, problemy w realizacji programu autostradowego to tylko te ważniejsze. Nie zmienia to jednak ogólnie korzystnego obrazu perspektyw polskiej gospodarki. Ze zrozumiałych względów my patrzymy na naszą gospodarkę przez pryzmat budownictwa i cementu, jako jednego z podstawowych materiałów budowlanych. W tym kontekście martwią sygnały z rynku mieszkaniowego, mówiące o kłopotach deweloperów. Choć może tutaj mści się trochę chęć jedzenia chochlą, a nie łyżką ? pożyjemy, zobaczymy.
Niewątpliwie w tym segmencie budownictwa cieszy znaczący wzrost liczby pozwoleń na nowe inwestycje. Musi zaś niepokoić wieloletnie już ślimacze tempo inwestycji autostradowych, a wręcz ?rzucają na kolana? ceny nowych kontraktów. Każdy rozsądny człowiek rozumie, że procesy inwestycyjne w obszarze drogowym wymagają w przygotowaniu lat, a nie miesięcy, ale trudno dziwić się głosom oczekujących przełomu. 
Cement, traktowany zwykle jako barometr sytuacji w budownictwie, ?trzyma się? nieźle. Wprawdzie w pierwszym półroczu jego zużycie wzrosło tylko o 1,5% w stosunku do bardzo dobrej pierwszej połowy roku ubiegłego, ale prognozy dla całego roku pozostają niezmienne. Przewidujemy, że polski rynek w całym roku zużyje od 17,7 do 18 mln ton, co oznacza około siedmioprocentowy wzrost. I w tym kontekście jak bumerang powraca sprawa limitów CO2. Dziś już cała Polska wie, że sprawa CO2 to realny problem, który może przełożyć się na szanse wzrostu naszej gospodarki. Szkoda tylko, że o CO2 najczęściej mówi się z pozycji energetyki zawodowej, która straszy podwyżkami cen energii, a przez całe lata zrobiła bardzo niewiele, żeby uporać się z problemem. Tu musi zmienić się podejście ? rządzący i administrujący systemem handlu emisjami muszą dostrzegać wyraźniej inne branże ? w tym cementową ? które stosując nowoczesne technologie, dawno odrobiły ?zadanie domowe? w zakresie emisji CO2 i dzisiaj nie mogą być krzywdzone kosztem energetyki. Proponując branży cementowej średniorocznie 10,8 mln ton limitu emisyjnego, doprowadzono do sytuacji, w której już w bieżącym roku cementownie będą musiały dokupić około 1,5 mln ton CO2, co wiąże się z wydaniem kilkudziesięciu milionów euro. A co w kolejnych latach? Spodziewamy się, że w ciągu najbliższych kilku lat zapotrzebowanie na cement wzrośnie do poziomu znacznie przekraczającego 20 mln ton. Już dziś w branży cementowej realizowanych jest kilka projektów inwestycyjnych, które pozwolą sprostać takiemu zapotrzebowaniu i zgodnie z zasadami systemu handlu emisjami inwestorzy mają prawo oczekiwać przydziału emisji CO2 z tzw. rezerwy. Nowe inwestycje będą oczekiwać limitów emisyjnych, które dziś można oszacować na znacznie ponad 5 mln ton rocznie. 
Są to problemy, które niestety studzą nasz optymizm i stwarzają niebezpieczeństwo, że inwestorzy zaczną szukać miejsca do inwestycji cementowych poza Polską! 
Te problemy nie wpływają zasadniczo na kształt tematyki naszego pisma. Beton był, jest i będzie w centrum naszego zainteresowania, i nasi Czytelnicy niezmiennie mogą liczyć na pakiet najnowszych, interesujących informacji z tego zakresu. Rolę betonu pięknie oddaje dziś m.in. tekst prof. Andrzeja Ajdukiewicza ? ?Beton mierzy bardzo wysoko?, który prezentuje wręcz nieprawdopodobne osiągnięcie konstrukcyjne budowniczych Dubaju. 
Świat nauki reprezentowany jest dzisiaj przez prof. Andrzeja Cholewickiego, który próbuje uzasadnić, że Polska ma szansę ponownie stać się miejscem sukcesu, tym razem mądrej i dobrej, prefabrykacji. 
My już coraz częściej zaczynamy myśleć o październikowych Dniach Betonu w Wiśle, które cieszą się ogromnym zainteresowaniem uczestników, i mogę tylko zachęcać tych, którzy jeszcze nie podjęli decyzji, do nieodkładania jej. 
Życzę udanych wakacji i przyjemnej lektury naszego pisma